Door het voortdurend laden en ontladen van de gangbare batterijen begint het zuur in het elektrolyt te sulfateren. Deze kristallen zetten zich vast op de elektroden. Zodoende verliest de batterij twee van haar actieve componenten nl enerzijds het zuur, dat zich omzet in kristallen en niet meer actief is in het chemisch proces, en anderzijds de oppervlakte van de elektroden die bedekt worden door deze kristallen. Hierdoor is de levensduur sterk afhankelijk van het gebruik.

Bij Nikkel ijzer batterijen is geen zuur aanwezig en bestaat dit proces niet. NiFe-cellen kunnen zelfs na jaren stilstand weer 'tot leven' gewekt worden.

De leeftijd van een enkele cel heeft weinig of geen invloed op het geheel, een bank kan op elk moment worden uitgebreid, of een enkele cel kan steeds worden vervangen.

De nikkel-ijzer batterij is ongevoelig voor overladen, en mag ook lange tijd ongeladen blijven,
zónder schade aan de structuur van de cel.